چکیده:
یکی از عوامل عمده گسترش فعالیتهای غیر رسمی مانند کولبری را می توان در توسعه نیافتگی استانهای مرزی دانست. مطالعات نشان داده است که کولبری محصول نبود ساز و کارهای صحیح در سازماندهی و توسعه اشتغال می باشد. بنابر این چنانچه نتوان بر اساس یک سری اصول مشخص مکانیزم های توسعه کسب و کار را فراهم آورد، در نتیجه امکان اشتغال زایی افراد جویای کار پایین آمده و یا مهاجرت می نمایند و یا اینکه بر اساس پتانسیل منطقه به قاچاق روی خواهند آورد. به نظر می رسد استقبال از کولبری در مناطق مرزی توسعه نیافته بسیار محتمل تر است. این کار از طریق کولبری و در سایه حمایت افراد سود جویی در منطقه صورت می گیرد که خود کمترین خطری را در فرایند قاچاق متحمل نخواهند شد. عمده جذابیت کولبری برای افراد، اشتغال و درآمدزایی است. به این معنا که اگر بستر برای داشتن شغل با درآمد برابر برای ایشان فراهم آید و صدالبته پایدار باشد، تمایل شان برای کارهای پرخطر اقتصادی به شدت پایین می آید. در این پژوهش به بررسی وضعیت کسب وکارها پرداخته و نقشه ای بوم شناسانه از مناطق مورد مطالعه تهیه و به بررسی راهکارهای کاهش جذابیت قاچاق فردی پرداخته می شود.